Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Για τη Χριστίνα

Ας αφιερώσουμε σήμερα τα blog, το twitter, το facebook, ό,τι άλλο έχει ο καθένας στην Χριστίνα που έχει χάσει πια κάθε θέληση για ζωή. Διόρθωση: της κλέψανε κάθε θέληση. Ας μιλήσουμε παντού για την Χριστίνα· στο δρόμο, στις δουλειές, στις πορείες τ' απόγευμα.

Δεκατεσσάρων χρονών δεν μπαίνει άνθρωπος σε φυλακή. Δεν σκοτώνεις έτσι ένα παιδί. Παρά μόνο στην Δημοκρατία που θεωρεί εσωτερικό εχθρό τον νέο, το παιδί, τον αλλιώτικο και τον σκοτώνει με πρόγραμμα. Με σφαίρες μπάτσων, με ναρκωτικά ή με φυλακές. Πάντα εκεί γύρω· στα δεκατέσσερα-δεκαπέντε-δεκάξι.

Αφήστε την. Φτάνει. Την καταστρέψατε. Αφήστε την.

Αφήστε την να δούμε μήπως προφταίνουμε ακόμα να την πείσουμε να αγαπήσει τον εαυτό της. Πίσω, σκυλιά. Πίσω στο κοινοβούλιό σας· να προλάβετε να παραγράψετε τους εαυτούς σας.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΥΡΙΜΟΠΟΥΛΟΥ
Η Χριστίνα Κυριμοπούλου είναι έγκλειστη εδώ και πεντέμισι χρόνια στις φυλακές ανηλίκων στον Ελαιώνα, για γελοία αδικήματα που είχε διαπράξει 13-14 ετών(μικροκλοπές σε μαγαζιά, τρόφιμα κτλ, όπως και για μια ληστεία σε ηλικιωμένη για την οποία δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως συνεργός!).
Έχει κάνει επανειλημμένα απόπειρες αυτοκτονίας ενώ της χορηγούνται τα ιδία φάρμακα από το 2003,οποτε και εξετάστηκε στο Νταου , χωρίς να βρίσκεται κάτω από την εποπτεία ψυχιάτρου. Το κορίτσι βρίσκεται σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσ ταση, προκαλώντας διαρκείς αυτοτραυματισμούς στον εαυτό της με πολύ σφοδρό τρόπο. Χρειάζεται άμεση φροντίδα και παρακολούθηση από ειδικευμένο προσωπικό, όχι μόνο λόγω των προβλημάτων που της έχει προκαλέσει ο εγκλεισμός, αλλά και η τοξικομανία. Η δικηγόρος της, κα Χρύσα Πετσιμέρη, προκρίνει την άμεση μεταφορά της σε νοσοκομείο ή κέντρο αποτοξίνωσης, προς αποφυγή του μοιραίου.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το κορίτσι, τσιγγάνα στην καταγωγή, στερείται σταθερού οικογενειακού περιβάλλοντος άρα χρειάζεται ακόμα εντονότερα την συμπαράσταση μας ώστε όχι μόνο να γλιτώσει τον κίνδυνο αλλά να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.

Φυσικά κ η περίπτωση της Χριστίνας είναι μια από τις χιλιάδες περιπτώσεις που η αναλγησία του κράτους και της κοινωνίας στέλνει τα μικρά παιδιά μέσα στις φυλακές για πράξεις που συνήθως σχετίζονται με τον τρόπο ζωής που η ίδια τα έχει αναγκάσει να ζουν. Ίσως για κάποιους η λύση στο πρόβλημα της Χριστίνας να ναι η κοινωνική αλλαγή, αλλά αυτό δε μας δίνει το άλλοθι να μην δραστηριοποιηθούμε με κάθε τρόπο τώρα που το κορίτσι βρίσκεται σε κίνδυνο.

1 σχόλιο:

Βοιωτικά είπε...

το αναδημοσιεύω, μπράβο